MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi, iş sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi gerekçesine dayanarak haklı neden iddiasıyla feshetmiştir. Mahkemece, bozmadan önceki hükümde, fazla çalışma ücreti ve kıdem tazminatı talepleri reddedilmiştir. Dairemizin 27.01.2015 tarihli bozma ilamında, imzasız ücret bordrolarındaki fazla çalışma ücreti tahakkuklarının ödenip ödenmediğinin, banka kayıtlarının celp edilmesi suretiyle değerlendirilmesi, neticeye göre de fazla çalışma ve kıdem tazminatı alacaklarında sonuca gidilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak, banka kayıtları celp edilmiş ve dosya bilirkişiye tevdi edilmiştir. 31.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda, bozma doğrultusunda gerekli inceleme yapılarak, imzasız bordrolarda tahakkuk ettirilen fazla çalışma ücretlerinin ödendiği, ancak bir kısım fazla çalışma ücretinin fesih tarihinden önce muaccel olmasına rağmen, fesih ve dava tarihinden sonra ödenmiş olmasına işaret edilerek, işçinin feshinin haklı olduğu mütalaa edilmiştir. Dosya kapsamına uygun olan söz konusu bilirkişi raporuna göre, kıdem tazminatının hüküm altına alınması isabetlidir. Ancak, mahkemece, bilirkişi raporunun aksi yönde ve gerekçesiz bir kabulle, fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmesi hatalı olmuştur. Bu halde, 31.12.2015 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda, fazla çalışma ücreti alacağı bakımından, dava tarihinden sonra ödenmiş miktar yönünden davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, fazlaya dair fazla çalışma ücreti talep miktarı bakımından ise davanın reddine karar verilmelidir.
3-Mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında, yıllık izin ücreti alacağının net miktarının belirlenmesinde, işçi payına düşen sigorta prim kesintilerinin nazara alınması gerektiği belirtilmiştir. Bozmadan sonra düzenlenen 31.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda, bozma sebebi doğrultusunda isabetli şekilde hesaplama yapılarak, yıllık izin ücreti net 385,91 TL tutarında tespit edilmiştir. Bu halde, mahkemece yıllık izin ücreti alacağının, net 385,91 TL tutarında hüküm altına alınması gerekirken, net 455,29 TL tutarında hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.09.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.