Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8462 Esas 2020/9915 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinin 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile aynı mağdura karşı işlenen suçlarla sınırlandırılması karşısında, sanığın uzlaşma kapsamında olmayan silahla kasten yaralama suçu ile uzlaşma kapsamında olan mala zarar verme suçlarının birlikte aynı mağdura karşı işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından, sanığın 19/11/2013 tarihli duruşmada "lehe olan yasa maddelerinin uygulanmasına" ilişkin istemi, sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasını da kapsadığı halde,sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
2-Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan, Uzunköprü Sulh Ceza Mahkemesi’nin 18.04.2007 tarih 2007/40 Esas ve 2007/125 Karar sayılı ilamına konu kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 3000 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu, sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığının anlaşılması karşısında; kesin nitelikte olan hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu gerekçesiyle, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.