Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/10487 Esas 2022/3567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun kısmen kabulüne dair karara karşı davalı vekili tarafından itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 20/03/2018 tarih 2018/İHK-2040 sayılı davalı vekilinin itirazının kısmen kabulüne, kararın kaldırılmasına ve talebin kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 22/06/2017 tarihinde müvekkillerinin desteğinin yolcu olarak bulunduğu araç ile başka bir aracın karıştığı trafik kazası sonucu desteğin vefat ettiğini, sigorta şirketine başvurulduğunu sigorta şirketince ödeme yapılmadığını iddia ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 30.000,00 TL tazminatın 08/11/2017 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından, talebin kısmen kabulü ile, ... için 83.920,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının müşterek müteselsil sorumluluk esasına göre 30/10/2017 tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya dair taleplerin reddine karar verilmiş; karara davalı vekili tarafından itiraz edilmiştir.
Sigorta İtiraz Hakem Heyeti tarafından, davalının itirazlarının kısmen kabulüne, talebin kısmen kabulüne, 59.318,74 TL tazminatın 30/10/2017 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin taleplerin reddine dair verilen karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının temyizi yönünden;
1-5684 sayılı Sigortacılık Yasası'nın 30/12. maddesi gereği Sigorta Tahkim Komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu durumda, İtiraz Hakem Heyeti tarafından davacı aleyhine reddedilen tazminat miktarları 40.000,00 TL'lik kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Bu sebeple davacı yönünden temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalının temyizi yönünden;
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Zararın meydana gelmesinde veya artmasında mağdurun da kusurunun bulunması halinde söz konusu olan müterafik kusur, Borçlar Kanunu'nun 52. maddesinde düzenlenmiştir. Mağdurun kusurunun, zararın meydana gelmesinde başlıca etken olması halinde zarar verenin sorumluluğunun kalkması sözkonusu olabileceği gibi belirlenen kusura göre zarar ve ziyandan indirim yapılması da gerekebilecektir.
Somut olayda; müteveffanın sürücü ehliyeti bulunmayan araç sürücüsünün sevk ve idaresindeki araca bindiği, araç sürücüsünün desteğin babası olduğu ve aralarındaki yakın akrabalık bağı nedeniyle desteğin sürücünün ehliyetsiz olduğunu bilebilecek durumda olduğu anlaşılmakla itiraz hakem heyetince, yerleşik içtihatlar gereği %20 oranında müterafik kusur indirimi yapılması gerekirken, davalı vekilinin bu yönlü itirazının reddine karar verilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı ... şirketi kazaya neden olan aracın trafik zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olup, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85 ve 91’inci maddesi uyarınca işletenin sorumluluğunu üzerine almış bulunmasına göre, sigortalının aracın işletilmesi nedeni ile zarar görenlere ödemekle yükümlü olduğu tazminatı ve faizi ödemesi gerekir. Somut olayda müteveffanın ölümüne neden olan sigortalı aracın ruhsat kayıtları dosya içinde bulunmamaktadır. Bu nedenle kusurlu sigortalı aracın trafik tescil kayıtları getirtilerek aracın ticari araç olduğunun anlaşılması halinde avans fizine hükmedilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması yerinde değildir.
4-Kabule göre; Sigortacılık Kanun’unda 30/17 maddesi ile 19/01/2016 tarihli ve 29598 Resmi Gazete'de yayımlanarak Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16/13. maddesine "Tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekâlet ücreti, her iki taraf için de Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesinde yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan vekâlet ücretinin beşte biridir." hükmü eklenmiştir. Heyetçe verilen kararda davacı lehine hükmedilecek vekalet ücreti için Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16/13 maddesinin uygulanması gerektiği gözönüne alınarak AAÜT'nin 17. maddesi gereğince hesaplanan vekalet ücretinin 1/5'i oranında vekalet ücretine hükmedilmesi,ancak hesaplanan miktarın karar tarihinde AAÜT’de belirlenen maktu ücretin altında kalması halinde maktu ücrete hükmesi gerekirken yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE; (2), (3), (4) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 28/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.