Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25493 Esas 2022/4458 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yakarak mala zarar verme, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, katılan sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, müşteki sanık ...’in eylemine uyan TCK'nın 106/1-1. cümle maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre müşteki sanık ...’in hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Katılan sanık ...'ın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Manisa 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/574 Esas – 2014/156 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 17.04.2014 tarihinde kesinleştiği bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3. Taraflar arasında geçmişe dayalı husumet bulunduğunun anlaşılması karşısında, tarafların karşılıklı haksız tahrik oluşturabilecek eylemleri saptanıp, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre yakarak mala zarar verme ve tehdit suçları yönünden TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
4. 18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, müşteki sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, seçenek yaptırım olan adli para cezasının ödenmemesi halinde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
5. Katılan sanık ... hakkında yakarak mala zarar verme suçunda, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 43/1. maddesinin gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ve müşteki sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 14.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.