Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4; 5275 sayılı Kanunun 106. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 08.50 sıralarında yağmurlu havada, ıslak zeminde yerleşim yeri dışında iki yönlü,virajlı yolda sanık ..."nun idaresindeki çekici ve yarı römorkla viraja hızlı girmesi, yolların yağış nedeniyle kaygan olması nedeniyle aracın damper kısmının yolun karşı şeridini kapattığı sırada karşı yönden gelen müşteki sanık ..."ın idaresindeki otomobille dampere çarpmamak için sola manevra yapmak isterken müşteki sanık ..."nun idaresindeki araçla çarpışması sonucu otomobil sürücünün basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, aracındaki iki yolcunun ise nitelikli yaralandığı olayda; tam kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 52/3 maddelerine aykırı davranılması, TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106 maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK" un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 4. paragrafında yer alan “aynı yasanın 52/1-2 fıkralarına göre” ibaresinden sonra gelmek üzere “150 GÜN ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE” ibaresinin eklenmesi, hükmün 7. paragrafında yer alan “sanıktan alınmasına” ibaresinden sonra gelmek üzere “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” cümlesinin ilave edilmesi, hükmün 8. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.