Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21156 Esas 2022/4415 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanıklar ..., ... ve ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanık ... ve ...'ın cezalarının anılan Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kartal 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/01/2013 tarihli ve 2012/346 esas, 2013/55sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/07/2021 gün ve 12657/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2021 gün ve 2021/95615 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, Mahkemesince, "Sanık ...'ın gözcülük yaptığı sırada diğer sanıkların müştekinin sokak üzerine park ettiği aracın içine girdikleri, direksiyon kapağı ve direksiyon kilidini yerinden sökerek aracı çalıştırmaya çalıştıkları, aracı çalıştıramayınca olay yerinden ayrıldıkları, sanık ...'ın diğer sanıkları görecek şekilde gözcülük yaptığı, direksiyon kapağı ve direksiyon kilidinin yerinden çıkarılması nedeniyle müştekinin 500 TL zararının olduğu, bu zararının sanıklarca giderilmediği anlaşılmış, sanıkların üzerine atılı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının sabit olduğu düşünülerek cezalandırılmalarına dair hüküm kurulması uygun görülmüştür." şeklindeki gerekçe ile sanıklar hakkında nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçu yanında ayrıca mala zarar verme suçundan da mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan mala bu suçu işlemek amacıyla zarar verme eyleminin bir bütün olarak hırsızlık suçunu oluşturduğu, hırsızlık kastının suça konu aracın mülkiyetine yönelik olduğu, aracın hırsızlanması amacıyla zarar verilmesine yönelik eylemin ayrıca cezalandırılamayacağı gözetilmeden, sanıkların mala zarar verme suçundan açılan kamu davasından beraatlerine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıklar ..., ... ve ...’ın, müştekiye ait park halindeki araca girdikten sonra aracın direksiyon kapağı ile direksiyon kilidini yerinden söküp aracı çalıştırmaya çalıştıkları ancak bunu başaramadıkları, bu şekilde hırsızlık eylemlerinin teşebbüs aşamasında kaldığı olayda; hırsızlık ve araca zarar verilmesi nedeniyle de mala zarar verme suçlarından sanıkların mahkumiyetine karar verilmiş ise de; hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı, eylemin bir bütün olarak hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden sanıkların ayrıca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmalarına karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan (KARTAL) 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 29/01/2013 tarihli ve 2012/346 E., 2013/55 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, unsurları oluşmayan mala zarar verme suçundan sanıkların BERAATİNE, mala zarar verme suçundan tayin olunan cezaların çektirilmemesine, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.