
Esas No: 2021/7004
Karar No: 2022/4426
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/7004 Esas 2022/4426 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçuyla ilgili olarak sanıkların mahkumiyetine karar verdi ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Dosyanın incelenmesi sonucu Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği, sanıklara yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olduğuna karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddelerine göre, önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılması, bila tebliğ durumunda ise adres kayıt sistemindeki adresin kabul edilmesi gerektiği açıklandı. Kararda ayrıca, gerekçeli kararın sanıklara cezaevinde bizzat okunarak veya bildirdikleri bilinen son adreslerine tebliği veya güncel MERNİS adreslerine tebliği şeklinde doğru bir şekilde tebliğ edilmesinin gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2., 21/1. ve 21/2. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerekirken, sanıklar ... ve ...’un yokluklarında verilen kararın, sanıkların duruşmada bildirdikleri ve bilinen en son adreslerine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince ilgili mahalle muhtarlarına tebliğ evrakının teslim edilmesi suretiyle yapıldığı, bu şekilde yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (sanıkların cezaevinde olmaları halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde son ifadelerinde bildirdikleri bilinen son adreslerine kararın tebliği, bu adreslere de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle) sanıklar ... ve ...’a tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi/dilekçeleri de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 14/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.