Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/266
Karar No: 2014/1358
Karar Tarihi: 28.01.2014

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/266 Esas 2014/1358 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2013/266 E.  ,  2014/1358 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
    TARİHİ : 13/11/2012
    NUMARASI : 2012/205-2012/717

    Davacı, 1987 yılından ilk tescil tarihini takip eden aybaşından itibaren 18/07/2011 tarihine kadar tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitiyle, 18/07/2011 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

    K A R A R

    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının temyiz itirazlarının kabulü ile davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2- Dava, davacının 01.03.1987-18.07.2011 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
    Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 18.02.1987 tarihli giriş bildirgesi ile re"sen 01.03.1987 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 01.04.1990-30.09.1990 tarihleri arasında 180 gün; 01.05.1993-02.09.1993 tarihleri arasında 82 gün; 01.05.1996-05.07.1996 tarihleri arasında 30 gün 506 sayılı Yasaya tabi çalışması olduğu, 01.04.1990 tarihinde başlayan 506 sayılı Yasaya tabi çalışmasından dolayı Tarım Bağ-Kur sigortalılığının 31.03.1990 tarihinde sona erdirildiği, davalı Kurumun davacıyı 01.03.1987-31.03.1990 tarihleri ile 05.04.2011 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı kabul ettiği, davacının 22.08.2001-29.09.2011 tarihleri arasında Pancar Ekicileri Kooperatifine ortak olduğu, 28.02.2005 tarihinden itibaren Ziraat Odasına kayıtlı olduğu, zabıta araştırmasında davacının ara vermeden tarımla uğraştığının tespit edildiği, 19.09.2002 tarihinde edindiği bir traktörünün olduğu, davacının 2000 yılından 2010 yılına kadar her yıl Şeker Fabrikasına teslim ettiği ürünlerden tevkifat yapıldığı, Toprak Mahsulleri Ofisine de ürün teslim ettiği ve tevkifatının bulunduğu, 25.02.2005 tarihinde prim borcunu ödeyecek maddi gücü olmadığından davalı Kurumdan sigortalılığının durdurulmasını istediği anlaşılmaktadır.
    Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri, Tarım Bağ-Kur sigortalısının kısa süreli olarak SSK’na tabi çalışmasının tarım faaliyetinin devamına engel olmayacağı ve dolayısıyla bu hizmetler dışında tarım faaliyetinin bulunması durumunda Tarım Bağ-Kur sigortalılığının devam ettiğinin kabulü gerekeceği yönündedir.
    Somut olayda, davacının 01.04.1990-30.09.1990 tarihleri arasında 180 gün; 01.05.1993-02.09.1993 tarihleri arasında 82 gün; 01.05.1996-05.07.1996 tarihleri arasında 30 gün olmak üzere kısa sürelerle 506 sayılı Yasaya tabi çalışması olduğu, tarımsal faaliyetinin devam ettiğine dair, pancar ekicileri kooperatifi, ziraat odası kayıtlarının da bulunduğu anlaşıldığından mahkemece davacının 506 sayılı Yasaya tabi kısa süreli çalışmalarının dışında Tarım Bağ-Kur sigortalısı kabul edilmesi yerindedir. Ancak Tarım Bağ-Kur sigortalılığının sona ermesinin tarımsal faaliyetin sona ermesine bağlı olacağı göz önüne alınmadan, davacının davalı Kuruma 25.02.2005 tarihinde verdiği dilekçe ile Tarım Bağ-Kur sigortalılığının sona erdiğinin kabul edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
    Yapılacak iş, davacının 506 sayılı Yasaya tabi kısa süreli çalışmaları dışında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulü ile yaşlılık aylığı şartlarına haiz olup olmadığını buna göre yeniden değerlendirerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
    O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi