MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki tespit davası nedeniyle verilen hükmün Bozulmasına ilişkin Dairemizin 01/03/2018 gün ve 2016/12270 Esas - 2018/1950 Karar sayılı ilamına karşı davacı vekili tarafından süresi içinde maddi hatanın düzeltilmesi yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi. Gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.


KARAR

Davacının, Dairemizin 01/03/2018 tarih, 2016/12270 Esas, 2018/1950 Karar sayılı bozma ilamında maddi hata olduğunu ileri sürerek, maddi hatanın giderilmesini talep ettiği anlaşılmaktadır.
İş Mahkemeleri Kanununun 8/3. maddesi gereğince İş Mahkemelerinden verilen kararlara ve buna bağlı Yargıtay ilamına karşı karar düzeltme yolu kapalıdır. Ancak; Yargıtay onama ya da bozma kararlarında açıkça maddi hatanın bulunduğu hallerde, dosyanın yeniden incelenmesi mümkündür. Zira maddi yanılgıya dayalı olarak verilmiş onama ya da bozma kararları ile hatalı biçimde hak sahibi olmak, evrensel hukukun temel ilkelerine ters düştüğünden karşı taraf yararına sonuç doğurmamalıdır. Dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır.
Maddi yanılgı kavramından amaç; Hukuksal değerlendirme ve denetim dışında, tamamen maddi olgulara yönelik, ilk bakışta yanılgı olduğu açık ve belirgin olup, her nasılsa, inceleme sırasında gözden kaçmış ve bu tür bir yanlışlığın sürdürülmesinin Kamu düzeni ve vicdanı yönünden savunulmasının mümkün bulunmadığı, yargılamanın sonucunu büyük ölçüde etkileyen ve çoğu kez tersine çeviren ve düzeltilmesinin zorunlu olduğu açık yanılgılardır.
Uygulamada zaman zaman görüldüğü gibi, Yargıtay denetimi sırasında, uyuşmazlık konusuna ilişkin maddi olgularda, davanın taraflarında, uyuşmazlık sürecinde, uyuşmazlığa esas başlangıç ve bitim tarihlerinde, zarar hesaplarına ait rakam ve olgularda ve bunlara benzer durumlarda; yanlış algılanma sonucu, açık ve belirgin yanlışlıklar yapılması mümkündür. Bu tür açık hatalarda ısrar edilmesi ve maddi gerçeğin göz ardı yapılması, yargıya duyulan güven ve saygınlığı sarsacağı gibi, Adalete olan inancı ortadan kaldırır ve yok eder.
Bu nedenledir ki; Yargıtay; bu güne değin maddi yanılgının belirlendiği durumlarda soruna müdahale etmiş baştan yapılmış açık maddi yanlışlığın düzeltmesini kabul etmiştir. Kaldı ki kimi açık maddi yanılgıya dayalı ve yanlışlığı son derece belirgin haksız ve adaletsiz sonuçların giderilmesi kamu düzeni açısından zorunludur. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2002/10-895E ve 2002/838K, 2003/21-425E ve 2003/441K sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda, Dairemiz kararında maddi hata bulunduğu anlaşılmakla Dairemizin 01/03/2018 tarih, 2016/12270 Esas, 2018/1950 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına karar verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı Türk silahlı kuvvetlerindeki hizmetine karşılık 4 yıl 7 ay 15 günlük fiili hizmet zammı süresinin yaş haddinden indirilmesine, emeklilik başvurusunun yapılacağı tarihin 19/07/2016 olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece,davanın kabulü ile, Davacının 19/07/2016 tarihinde tahsis talebinde bulunarak emekli olabileceğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının emeklilik şartlarının belirlenmesi ve 506 sayılı yasanın ek 39.maddesine göre fiili hizmet zammı süresinin yaştan da geri yürütülmesi konusundaki 15/12/2015 tarihli dilekçesi üzerine, emeklilik şartları hesaplanırken 4 yıl 7 ay 15 günlük fiili hizmet zammının sigortalılık başlangıç tarihinden geriye götürüldüğü, mevzuat gereği yaştan geriye çekilemediği belirtilerek 49 yaş şartını yerine getireceği 04/03/2021 de emekli olabileceğinin Kurum tarafından davacıya bildirildiği, davacının 15/03/1990-14/03/2012 tarihleri arasında 5510 sayılı Yasanın 4/1-c maddesi kapsamında hizmeti bulunduğu,27/02/2012 tarihinden itibaren 4/1-a maddesi kapsamında çalışmasına devam ettiği,tahsis talep dilekçesi bulunmadığı,davanın 23/12/2015 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının Türk Silahlı Kuvvetlerindeki hizmetlerine karşılık mevcut olan 4 yıl 7 ay 15 günlük fiili hizmet zammı süresinin yaş haddinden indirilmesi gerektiği sabitse de, dava tarihinden sonraki bir tarih olan 19/07/2016 tarihinin emeklilik başvurusu yapacağı tarih olarak tespitine yönelik hüküm kurulması hatalı olmuştur.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.