Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1696 Esas 2020/2938 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1696
Karar No: 2020/2938

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1696 Esas 2020/2938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının mahkemece verilen kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalının eşine fiziksel şiddet uyguladığını karara bağlamış ancak davacının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatların az olduğuna hükmetmiştir. Mahkeme, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine göre daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Karar bozulmuş ve temyize konu bölümler hüküm onanmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddelerindeki maddi ve manevi tazminat hükümleri dikkate alınarak daha uygun tazminat miktarları belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/1696 E. , 2020/2938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve özellikle davalının mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında eşine fiziksel şiddet uyguladığı ancak yine de davalı erkeğin evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4 maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.06.2020(Çrş.)