Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/484 Esas 2022/4417 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Zara Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2013 tarihli ve 2012/160 esas, 2013/221 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Zara Asliye Ceza Mahkemesinin 30/07/2021 tarihli ve 2012/160 esas, 2013/221 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02/11/2021 gün ve 19137-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2021 gün ve 2021/135056 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Zara Asliye Ceza Mahkemesinin 30/07/2021 tarihli kararı ile şartları oluşmadığından bahisle yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiş ise de;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 03/02/2020 tarihli ve 2019/8144 esas, 2020/2028 karar sayılı ilamında, "Sanığın 24/02/2015 tarihli duruşmada, psikolojik rahatsızlığının olması nedeniyle askerden elverişsizlik raporu aldığı şeklinde beyanda bulunması ve temyiz dilekçesi ekinde sunulan askeri hastaneden alınan 14/07/2014 tarihli Sağlık Raporunda “sık tekrarlayan uyum bozukluğu tanısıyla askerliğe elverişli değildir” tanısı konulması karşısında, suç tarihi itibariyle TCK'nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda, yöntemince sağlık kurulu raporu alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,..." şeklinde belirtildiği üzere, adı geçen mahkemenin 26/12/2013 tarihli kararının kesinleşmesini müteakip, yargılamanın yenilenmesine dair dilekçesine ek olarak ibraz edilen Gülhane Askeri Tıp Akademisi'nin 08/02/2008 tarihli ve 529 sayılı raporunda hükümlünün "İleri derecede antisosyal kişilik bozukluğu " tanısıyla askerliğe elverişsiz olduğunun belirtilmesi ve Mahkemesince yapılan yargılama aşamasında da anılan hususun ileri sürülmediğinin anlaşılması karşısında, hüküm tarihinde mahkemesince bilinmeyen ve sonradan ortaya çıkan bu durum nedeniyle, hükümlünün Türk Ceza Kanunu'nun 32. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamadığının veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının Adli Tıp Kurumunca tespiti lüzumunun bulunması gerektiğinden bahisle, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verilerek bu yönde rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü ... hakkında, Zara Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2013 tarihli ve 2012/160 Esas – 2013/221 Karar sayılı ilamıyla hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, temyiz edilmeksizin kesinleştiği; suç tarihinin 08/10/2012 olduğu ve hükümlünün 22/06/2021 tarihli yargılamanın yenilenmesi mahiyetli talep dilekçesine kadar hiçbir aşamada cezai ehliyetini etkileyecek derecede bir akıl hastalığı olduğunu ileri sürmediği, ayrıca hükümlünün adli sicil kaydında da incelemeye konu dosyadaki suç tarihine yakın tarihlerde işlediği suçlar sebebiyle mahkumiyet kararlarının bulunduğu ve bu kararlarda 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesinin tatbikine rastlanmadığı gibi kanun yararına bozma talebine konu Gülhane Askeri Tıp Akademisince tanzim edilen 08/02/2008 tarihli raporda ileri derecede anti sosyal kişilik bozukluğu nedeniyle askerliğe elverişli olmadığı belirtilmişse de; bunun yanında hükümlünün yapılan ruhsal muayenesinde, bilincinin açık, yöneliminin tam, algısının tabii, düşünce akışının normal olduğunun, yine nesnel ve öznel yargısının tam, dikkatinin normal, belleğinin tabii ve zekasının klinik olarak yeterli olduğunun, ayrıca davranışlarının psikomotor aktivitesinin ve sosyal işlevselliğinin normal sınırlarda olduğunun belirtildiği, buna göre anılan raporda hükümlüde akıl hastalığı olduğuna ilişkin bir teşhisin bulunmadığı anlaşılmakla; verilen kararda bir isabetsizlik görülmemesi nedeniyle Zara Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 30/07/2021 tarihli ve 2012/160 Esas – 2013/221 Karar sayılı ek karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.