Esas No: 2021/4812
Karar No: 2022/4409
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4812 Esas 2022/4409 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve dolandırıcılık suçundan dolayı hüküm vermiştir. Tebligat yapılması gereken sanık, bilinen en son adresinin elverişli olmadığına dair bir kanıt sunmamıştır. Bu nedenle, Tebligat Kanunu'nun 21/1 maddesi uyarınca normal tebligat çıkarılmış ve bila tebliğ iade edilmiştir. Ardından, Tebligat Kanunu'nun 21/2 maddesi uyarınca, adres kayıt sisteminde bulunan adres sanığın bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligat işlemi yapılmıştır. Ancak, gerekçeli kararın doğrudan MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2 maddesi uyarınca yapılmış olması nedeniyle geçersiz olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edilmesi ve tebellüğ belgesi ile birlikte temyiz dilekçesinin dosyaya eklenmesi gerekmektedir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, temyiz dışı sanık ...’a gerekçeli karar tebliğinin doğrudan MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2 maddesine göre yapılması nedeniyle geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak sanık ...’a tebliğ edilmesi, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, bu hususta ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 14.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
