Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20075 Esas 2016/9646 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20075
Karar No: 2016/9646
Karar Tarihi: 05.05.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/20075 Esas 2016/9646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, mahkeme kararı onanmıştır. Ancak, tekerrüre esas alınacak önceki mahkumiyetin ceza niteliğinde olması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin hükmün iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı kalmamıştır. Bu nedenlerle, tekerrür hükümlerinin ve TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunlukları kısmının çıkartılması ile hüküm düzeltilebilir nitelikte olduğu belirtilerek, mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 58/2. madde: Tekerrür hükümleri.
- TCK 45. madde: Cezaların tanımı.
- TCK 50/5. madde: Mahkumiyetin çevrilmesi.
- TCK 50/1-d bendi: Tedbir cezası.
- TCK 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğunun uygulanması.

18. Ceza Dairesi 2015/20075 E. , 2016/9646 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- Tekerrüre esas alınacak önceki mahkumiyetin, TCK"nın 58/2. maddesine göre "ceza" niteliğinde olması gerektiği, TCK"nın 45. maddesinde cezaların "hapis" ve "adli para cezası" şeklindeki yaptırımlar olarak tanımlanmadığı, TCK"nın 50/5. maddesindeki "Uygulamada asıl mahkumiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir" şeklindeki düzenlemeye göre aynı maddenin birinci fıkrasının (a) bendi hariç diğer seçenek yaptırımların "tedbir" olduğu ve "ceza" sayılamayacağı, tekerrüre esas alınan ilamda sanık hakkında verilen hapis cezasının, TCK"nın 50/1-d bendine göre tedbire çevrildiği, önceki mahkumiyetin ceza niteliğinde olmaması nedeni ile bu ilamın tekerrüre esas alınmasının mümkün olmadığının gözetilmemesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca; tekerrür hükümlerinin ve TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.