Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11023 Esas 2020/841 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11023
Karar No: 2020/841
Karar Tarihi: 05.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11023 Esas 2020/841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, terör örgütüne üye olmak suçundan TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53/1,2,3,58/9,63 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığı için işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecinde usulün kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz şekilde sergilendiği, toplanan delillerin suçun sübuta erdiği için şüpheye yer bırakmadığı ve sanığın eyleminin kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşılmıştır. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde bulunmadığından hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri:TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 53/1,2,3,58/9,63.

16. Ceza Dairesi 2019/11023 E. , 2020/841 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanığın TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53/1, 2, 3, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, toplanan delillerin suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanığın kullandığı telefon hattında FETÖ/PDY silahlı terör örgütünün gizliliği sağlamak için kullandığı “ByLock” adlı programın yüklü olduğu iddia edilmesine rağmen bu delilin ayrıntılı şekilde araştırılmaması, diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.