Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/22361 Esas 2015/19437 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
20/04/2013 tarih saat 12:00 sıralarında katılan ..."ın sevk ve idaresindeki motosiklet ile gündüz vakti, meskun mahalde, 5 metre genişliğinde iki yönlü, asfalt, düz, kuru, eğimsiz sokakta seyir halinde iken, olay mahalline geldiğinde gidiş istikametine göre yolun sağ tarafında yarı kaldırıma çıkmış vaziyette park halindeki otobüsün önünden karşıdan karşıya geçmek için aniden kaplamaya giren sanığın, motosikleti fark etmesiyle kendini korumak amacıyla kaldırdığı elinin motosiklete çarpması sonucu yere düşen motosiklet sürücüsü katılanın nitelikli yaralandığı olayda; yaya olan sanığın çarpmanın etkisinden kurtulmak ve korunmak amacıyla yaptığı hareket sonucu meydana gelen yaralanmada iradi bir fiili söz konusu olmadığından, kendisine salt kusur izafe edilmiş olması da cezai sorumluluğu doğurmayacağından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, dosya içeriği ile örtüşmeyen gerekçelerle mahkumiyet hükmü tesisi,
İsabetsiz olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.