Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/6270 Esas 2016/5522 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı ihtiyati haciz talebinin reddine dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve sigortacısı olduğu aracın sebep olduğu kazada desteğin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile toplam 100,00 TL maddi tazminat ile toplam 1.020.000 TL manevi tazminatın tahsilini, öncelikle davalılar adına kayıtlı taşınır-taşınmaz mallar ile kazaya neden olan aracın kaydı üzerine ihtiyati haciz konulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, ihtiyati haciz talebinin reddine dair karar verilmiş, verilen karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İcra İflas Kanunu"nun (İİK)257.maddesi uyarınca, rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı, borçlunun yerinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz mallarını ve alacaklarıyla diğer haklarını ihtiyaten haczettirebilir.
İİK.nın 258/1 maddesine göre İhtiyati Haciz kararı verilebilmesi için mahkemenin alacağın varlığı hakkında kanaat edinmiş olması yeterlidir. Mahkemenin alacağın varlığına kanaat getirmesinden anlaşılması gereken alacağın usul hukuku kurallarına göre kesin bir şekilde ispat edilmesi değildir. Diğer yandan İİK 264 maddesi hükmüne göre yargılama sırasında da ihtiyati haciz kararı verilebilir.
Somut olayda, dava dilekçesine ekli belgelerden davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın şeride tecavüz ve hız kurallarını ihlal ederek asli ve tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
.

Dava dilekçesinde davalı sebebiyet verdiği kaza sonucu desteğin ölümü sebebi ile desteği eşi, çocukları ve kardeşleri tarafından maddi-manevi tazminatın tahsili istenmiştir. Yukarıda belirtilen belgeler de nazara alındığında, davacı tarafın tazminat istemi haksız fiile dayanmakta olup olay tarihi itibariyle muaccel hale gelmiştir.
O halde, olayda İİK 257 vd. maddesinde öngörülen ihtiyati haciz koşullarının gerçekleşmesi nedeniyle talebin kabulü gerekirken, aksi düşünce ile yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile yerel mahkemenin 15.02.2016 tarihli ara kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 5.5.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.