Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3734 Esas 2014/6264 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3734
Karar No: 2014/6264
Karar Tarihi: 26.02.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3734 Esas 2014/6264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve mahkumiyet kararı yerinde bulunmuştur. Ancak, sanıkların hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmaları gerektiği hususu göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur ve TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca sanıkların kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihlerine kadar yoksun bırakılmalarına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c ve 53/3 maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2013/3734 E. , 2014/6264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihlerine kadar yoksun bırakılmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.