Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24564 Esas 2022/4693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de; hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden, sanığın alacağını alamaması sebebiyle duyduğu kızgınlık ile eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin savunmasına itibar edilerek herhangi bir araştırma yapılmaksızın haksız tahrik hükümlerinin tatbik edilmesi aleyhe temyiz olmadığından, TCK’nın 151/1, 152/2-a maddeleri uyarınca hükmolunan 16 ay hapis cezasından TCK’nın 29. maddesi gereğince ¼ indirim yapılarak sonucun 12 ay yerine 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi netice ceza miktarına etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 15/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.