Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/11202 Esas 2022/3455 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine, Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından davanın kabulüne ve İtiraz Hakem Heyeti tarafından davalı vekilinin itirazının kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde temyizi istenilmekle, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı vekili; davalının trafik sigortacısı olduğu iki aracın yaptığı kaza sonucunda araçlardan birinde yolcu olarak bulunan davacının yaralanıp % 10 oranında malul kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 50.000,00 TL. tazminatın avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 03/05/2019 tarihli ıslah dilekçesiyle taleplerini 79.630,32 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davacıya 11/12/2018'de 12.413,40 TL'nin ödenmesiyle sorumluluklarının son bulduğunu belirterek ve zararın kapsamına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından; davanın kabulü ile 79.630,32 TL'nin 11/12/2018 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karara davalı vekili tarafından yapılan itiraz üzerine, İtiraz Hakem Heyeti tarafından davalı vekilinin itirazının kısmen kabulü ile UHH kararının kaldırılmasına; davanın kısmen kabulüne, 69.058,83 TL. sürekli işgücü kaybı ve 100,00 TL. rapor ücretinden oluşan 69.158,83 TL'nin 11/12/2018 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davacının geçici işgöremezlik ve bakıcı gideri talebinin reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı vekili tarafından temyiz dilekçesi yasal sürede verildiği halde, temyiz karar harcının eksik yatırıldığı ve temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği; davalı vekiline eksik harcın 1 haftalık kesin sürede yatırılması, aksi halde temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılacağı ihtarını içeren 22/10/2020 tarihli muhtıranın 28/10/2020 tarihinde tebliğ edildiği; davalı vekilinin muhtıra ile verilen kesin sürede eksik harcı tamamlamadığı görülmektedir.
6100 sayılı HMK'nın 344. maddesinde öngörülen eksik harç ödenmesi ile ilgili işlemin uygulanmasına rağmen, davalı vekilinin 1 haftalık kesin sürede eksik temyiz karar harcını yatırmamış olması karşısında; davalı vekilinin temyiz isteminin reddi yönünde mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01/06/1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay'ca da bu yolda karar verilebileceğinden, davalı vekilinin, kesin sürede eksik temyiz karar harcını ikmal etmemiş olması nedeniyle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu oluşan bedensel zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu'nun uyuşmazlık tarihinde yürürlükte bulunan 6456 sayılı Kanun'la değiştirilen 30. maddesinin 12. fıkrasında; 5.000,00 TL'nin altındaki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarının kesin olduğu; 5.000,00 TL ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararlarına karşı kararın Komisyonca ilgiliye bildiriminden itibaren on gün içinde bir defaya mahsus olmak üzere Komisyon nezdinde itiraz edilebileceği; 40.000,00 TL'nin üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen kararlar için temyize gidilebileceği belirtilmiştir.
Somut olayda; davacı, herhangi bir somut itirazda bulunmadığı aktüer raporuyla yapılan hesaplama dahilinde ve ıslahla birlikte 79.630,32 TL. tazminatın davalıdan tahsilini istemiş, Uyuşmazlık Hakem Heyeti tarafından bu miktar hüküm altına alınmış; karara karşı davalı vekilinin yaptığı itiraz üzerine, İtiraz Hakem Heyeti tarafından davalı itirazı kabul edilerek 69.158,83 TL. tazminat hüküm altına alınmış; bu karara karşı (reddolunan 10.471,49 TL'lik bölüm yönünden) davacı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
Davacı aleyhine reddolunan tazminata (10.471,49 TL) ilişkin karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, miktar itibariyle davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin, mahkemece verilen kesin sürede eksik temyiz karar harcının ikmal edilmemiş olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE; dosyanın, hakem kararının saklanması kararını veren İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ile davalıya geri verilmesine 28/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.