Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25210 Esas 2022/4530 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2014 tarihli 2013/271-2014/641 esas sayılı kararında suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına , mala zarar verme suçundan TCK 'nın 151/1,31/2, 62 maddeleri uygulanarak 1 ay 20 gün hapis cezasının verildiği ve verilen mahkumiyet kararının ertelenmesine karar verildiği, suça sürüklenen çocuklar müdafii açıklanması geri bırakılan hükümler için itiraz ettiği, mala zarar verme suçu nedeniyle temyiz isteminde bulunduğu, Iğdır Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2015 tarihli 2015/59 değişik iş sayılı kararıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının kaldırılmasına karar verilmesi üzerine yeniden yargılama yapılarak 27/05/2015 tarihli 2015/303-2015/376 esas sayılı kararıyla hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mala zarar verme suçundan TCK 'nın 151/1,31/2, 62 maddeleri uygulanarak 1 ay 20 gün hapis cezasının verildiği ve verilen mahkumiyet kararının ertelenmesine karar verildiği, suça sürüklenen çocuk müdafiinin açıklanması geri bırakılan hükümler için itirazda bulunduğu ve Iğdır Ağır Ceza Mahkemesinin 14/08/2015 tarihli 2015/439 değişik iş sayılı kararıyla itirazın reddine karar vererek kesinleştirdiği nazara alındığında mala zarar verme suçu yönünden 27/05/2015 tarihli 2015/303-2015/376 esas sayılı kararın yok hükmünde olduğu Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2014 tarihli 2013/271-2014/641 esas sayılı ilamı yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihinde 12 yaşını doldurup 15 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocukların, hırsızlık amacıyla gece vakti katılanın iş yerinin kapı kilidini ve camını kırarak girmeleri şeklindeki eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 31/2. maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddelerine göre hesaplanan 4 yıllık zamanaşımının mahkumiyet kararının verildiği 16/12/2014 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 15/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.