Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3090 Esas 2021/4566 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3090
Karar No: 2021/4566

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3090 Esas 2021/4566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde görülen bir karşılıklı boşanma davasında, erkek yararına belirlenen maddi ve manevi tazminatların, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı vb. etkenler dikkate alınmadan yüksek takdir edildiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri uyarınca daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Böylece, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararı kaldırıldı ve ilk derece mahkemesi kararı bozuldu. Temyize konu olmayan bölümler ise onaylandı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu madde 174/1 ve 2, Türk Borçlar Kanunu madde 50 ve 51 olarak belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2021/3090 E. , 2021/4566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, erkek yararına hükmedilen tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri ile nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı erkek yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 07.06.2021 (Pzt.)