Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2884 Esas 2020/428 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2884
Karar No: 2020/428
Karar Tarihi: 15.01.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2884 Esas 2020/428 Karar Sayılı İlamı

Özet:

14. Ceza Dairesi'nin 2019/2884 E. ve 2020/428 K. sayılı kararı, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs suçundan yargılanan sanığın hükümlendirilmesiyle ilgilidir. Sanığın olay günü mağdurenin pantolonunu indirip cinsel organını anal bölgesine sokmaya çalışması ve daha sonra eylemini kendiliğinden sonlandırması, dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme düzenlemesi de gözetilerek, sanığın suçun tamamını işlemediği, bu nedenle de suç vasfının tayininde hata yapıldığı belirtilerek istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir. Kanuna aykırı hükmedildiği kabul edilen kararda, çocuk istismarı suçuyla ilgili 5237 sayılı yasanın 103, 104, 105, 105/A, 105/B, 106 ve 107. maddeleri önem arz etmektedir.

14. Ceza Dairesi 2019/2884 E. , 2020/428 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kozan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.11.2018 gün ve 2018/212 Esas, 2018/309 Karar sayılı hükme yönelik istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile doktor raporu nazara alındığında sanığın olay günü mağdurenin pantolonunu indirip cinsel organını anal bölgesine sokmaya çalışmasının ardından eylemini tamamlamasına engel harici neden olmaksızın kendiliğinden son verip mağdureyi bıraktığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme düzenlemesi de nazara alındığında sanığın eyleminin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten mahkumiyet kararı verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 17.01.2019 gün ve 2019/81 Esas, 2019/115 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.