Nitelikil mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15860 Esas 2016/5697 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15860
Karar No: 2016/5697
Karar Tarihi: 03.05.2016

Nitelikil mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15860 Esas 2016/5697 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın ekip otosuna alınması sırasında polis aracının arka kısmındaki bazı parçalara zarar vermesi nedeniyle nitelikli mala zarar verme suçunu işlediğine karar verilmiştir. Kararda TCK'nın 152/1-a, 62 ve 53/1. maddeleri uyarınca sanığın 10 ay hapis cezasına çarptırılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesiyle ilgili hak yoksunlukların Anayasa Mahkemesi'nin 2015/85 sayılı iptal kararı çerçevesinde uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak kararda TCK'nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun kalacağı, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği hususunun gözetilmediği ve bu nedenle kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerinin açıklaması ise şöyledir:
- TCK 152/1-a: Nitelikli mala zarar vermek suçunu düzenler.
- TCK 62: Cezanın infaz süresi ile ilgili hükümleri içerir.
- TCK 53/1: Hak yoksunluklarını düzenler.

23. Ceza Dairesi 2015/15860 E. , 2016/5697 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikil mala zarar verme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 152/1-a, 62, 53/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İhbar üzerine olay yerine gelen kolluk görevlilerinin olaya müdahale amacıyla sanığı ekip otosuna aldıkları, bu sırada sanığın polis aracının arka kafes kısmında bulunan üst iç aydınlatma lambası, arka kafes sol arka sert plastik bölmesinde bulunan iç kapak kısmı ve muhafaza demirlerini tekmek atmak suretiyle zarar verdiği anlaşıldığından kamu malına zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararı çerçevesinde uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.