Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9258 Esas 2019/4402 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9258
Karar No: 2019/4402
Karar Tarihi: 16.04.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9258 Esas 2019/4402 Karar Sayılı İlamı

Özet:

An Asliye Ceza Mahkemesi ruled that the accused was acquitted of the charge of usury. The complainant did not want to be involved in the case. The court rejected the appeal on the grounds that it did not have the right to appeal the verdict. Upon examination of the case, it was found that the crime of usury was subject to a statute of limitations of 12 years, and since the exact date of the crime could not be determined due to conflicting testimonies, the starting date was set as January 1, 2006. As the 12-year statute of limitations had expired between the set date and the date of the trial, the verdict was annulled. However, as this did not require a retrial, the case against the defendant was dropped due to the statute of limitations. The relevant laws are the Turkish Criminal Code (5237/241/1, 66/1-e, 67/4), Law No. 5320 (8/1), and the Criminal Procedure Code (1412/317, 321, 322/1, 5271/223/8).

5. Ceza Dairesi 2015/9258 E. , 2019/4402 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
28/11/2012 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini beyan eden ..."ın hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, tefecilik suçunda suç tarihi kazanç maksadıyla en son ödünç paranın verildiği gün olup, suçtan zarar görenin 2006 yılı içerisinde borç para aldığını beyan etmesi karşısında, suç tarihinin kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak 01/01/2006 olarak kabul edilmesi gerektiği, belirtilen tarih ile inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.