Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının kendisine araçlara doldurması için verilen mazottan hırsızlık yaptığı ve görevi kötüye kullanmaktan dolayı açılan ceza davasında hüküm giydiği, bu hükmen Yargıtayca onandığı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı tarafından ise iş akdinin davacının işyerinde hırsızlık yaptığı iddiası ile haklı neden ile feshedildiğinin savunulduğu, davacının hizmet nedeni ile emniyeti suistimal suçundan mahkumyetine karar verildiği, verilen kararın yargıtayca onandığı, dolayısıyla davalının, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceği, ancak talep etmiş olduğu diğer alacaklara hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı günde 4 saat fazla çalıştığını iddia ederek fazla çalışma alacağı talebinde bulunmuş, davacı tanığı ...: “mazot ihtiyacımız olduğunda iş yeri içerisindeki pompadan mazotu alıyorduk davacı buradan bize mazot veriyordu. Biz sabah saat 07:00 akşam 17:30’ arasında mesai yapıyorduk bazen bu süre akşam saat 20:00 ile 22:00’a kadar uzayabiliyordu bu kimi zaman hafta bir gün kimi zaman hafta da üç gün olabiliyordu ancak davacının bu sürelerde kalıp kalmadığını bilmiyorum. Biz mazotu en geç akşam üzeri saat 16:00-16:30 gibi alıyorduk hafta sonlarında biz de davacı da çalışıyordu 2002 yılından sonra ise bir gün izin yapıyorduk ve mesailerimizi de alıyorduk davacının mesai alıp almadığını bilmiyorum bayramlarda ise bir gün nöbet tutuyorduk ancak davacının gelip gelmediğini bilmiyorum , davacı mesai saatlerinde sürekli olarak orada bulunuyordu.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raropunda davacının çalıştığı saatler belirtmeksizin ara dinlenme düşülüp düşülmediği açıklanmaksızın haftanın 6 günü günde 4,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulü ile hesaplama yapmıştır.
Öncelikle bilirkişi raporu denetime elverişli değildir. Davacının günlük çalışma saatlerini rakamsal olarak net belirtmemiştir. Davacı tanığı 20-22"ye kadar çalıştığını ileri sürmesine rağmen haftanın 6 günü bu şekilde çalışma yaptığının kabulü ile hesaplama yapmıştır. Davacı günde 4 saat fazla çalışma yaptığını bildirmesine rağmen günde 4,5 saat hesaplama yapılması hatalıdır. Yapılacak iş konusunda uzman bilirkişiden denetime elverişli rapor alınarak davacının talebi ile davacı tanığının beyanı da dikkate alınarak çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
4-Davacı tanığı ... bayramlarda 1 gün nöbet tuttuklarını bildirmiştir. Bu durum karşısında işyerinde bayramlarda nöbetleşe çalışıldığının kabulü gerekir. Oysa bilirkişice davacının tüm ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Hatalı bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi bozma nedenidir.
5-Kabule göre de; ulusal bayram ve genel tatil ve fazla çalışma alacaklarına yasal faiz talep edildiğinden en yüksek mevduat faiz oranının aşmamak üzere yasal faize hükmedilmesi gerekirken doğrudan yasal faize hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 03.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.