Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8215 Esas 2020/3250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
1)Defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istem yazısının 07.08.2010 tarihinde tebliğ edilmesinden itibaren 15 günlük sürenin bitimi olan “23.08.2010” tarihinin suçun işlendiği tarih olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında "2005" olarak yanlış gösterilmesi,
2)“23.08.2010” suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanun"un 23. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2. maddesi gereğince temel cezanın alt sınırının “18 ay” olduğu gözetilmeden eksik ceza tayini,
3)Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması,
4)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2011 tarihli 2011/3-167 Esas ve 2011/194 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, sanığın mahkûmiyetiyle sonuçlanan ceza davasında katılan kendisini vekille temsil ettirdiğinde, vekil duruşmalara katılmasa dahi karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca katılan lehine maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi zorunlu olup, katılan lehine vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
5)5237 sayılı TCK"nin 53/3 maddesi gereği, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilinceye kadar, diğer kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 18.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.