Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26438 Esas 2022/4646 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/26438
Karar No: 2022/4646
Karar Tarihi: 15.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26438 Esas 2022/4646 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçu davasında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesi sonucunda temyiz nedenlerinin yerinde olmadığına karar vererek hükmün onanmasına karar vermiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.TCK'nın 53. maddesi, hüküm giymiş kişilerin bazı hak yoksunluklarına uğramasına sebep olmaktadır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı ve 7242 sayılı Kanun'un değişiklikleri bu hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesini öngörmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 10.12.2015 tarihli temyiz talebi üzerine, mahkemesince mala zarar verme suçundan kurulan hükmün kesin nitelikte olduğu gerekçesi ile 15.12.2015 tarihli ek karar ile sanığın temyiz talebinin reddine dair karar verildiği, ek kararın sanığa 25.12.2015 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın ek kararı temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında, bu hususta tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 15.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
