Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8583 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanıktan 2004, 2005 ve 2006 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin vergi incelemesi için istenmesine rağmen, yasal süresi içinde ibraz etmediğinden bahisle açılan kamu davasında; sanığın, şirketteki ..."nın hisselerini 2006 yılında aldığını ve müdür olarak atandığını, ancak kendisine defter ve belge teslim edilmediğini savunması, istenilen defter ve belgelerin sanığın şirketteki hisseleri devraldığı tarihten önceki döneme ait olması, aynı davada 2004, 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan mahkum olan ..."ın 18.01.2011 günlü oturumda defter ve belgelerin sanığa teslim edildiğine dair ... tarafından tutanak düzenlediğini, mahkemeye ibraz edeceğini beyan etmesine karşın ibraz etmediğinin anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından; sanığın şirket müdürü tayin edildiği 13.03.2006 tarihinden önceki şirket yetkilisi ve ortakları ile sanığın hissesini devraldığı ..."nın tanık sıfatıyla dinlenerek defter ve belgelerin sanığa teslim edilip edilmediğinin sorulması, defter ve belgelerin teslimine dair tutanak düzenlenip düzenlenmediğinin kesin olarak tespit edilmesi ve toplanan delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre de; mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasının c bendindeki hak yoksunluğunun uygulanamayacağı, kendi altsoyu dışında kalan kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 18.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.