Esas No: 2021/14052
Karar No: 2022/4612
Karar Tarihi: 15.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/14052 Esas 2022/4612 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi reddedilirken, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçları için verilen kararın bazı yönleri bozuldu. TCK'nın 53. maddesi uyarınca verilen hak yoksunlukları, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile değiştirildi. Sanığın hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından dolayı zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayini yapıldı ve savunma hakkı kısıtlandı. Verilen kararda, TCK'nın 142.maddesi ve CMK’nın 150/3 maddesi açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihinde Tavşanlı T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa hükmün 25/06/2020 tarihinde yüzüne karşı tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 13/07/2020 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
1-5237 sayılı TCK’nın 142.maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62.maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürülüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngürülen suçun gerektirdiği, cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14/10/2021 tarihli 2021/35 Esas ve 2021/473 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın cami avlusunda bulunan cami derneğinin penceresini kırması şeklindeki eyleminin TCK'nın 151/1 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının belinlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun'un 152/1-a maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hırsızlık suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 15.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.