Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8162 Esas 2021/318 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8162
Karar No: 2021/318
Karar Tarihi: 19.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8162 Esas 2021/318 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın idaresindeki araç ile motosikletin çarpışması sonucu meydana gelen taksirle yaralama suçuyla ilgili olarak yapılan yargılamada, sanığın kusuru bulunmaması sebebiyle beraat kararı verilmişti. Ancak, katılan vekili tarafından temyiz edilerek Yargıtay'a taşınan konu, CMK'nın belirli maddelerine aykırı hareket edilmesi sebebiyle Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur.
* CMK 223/2-c maddesi: Kusurunun olmadığının kabul edilerek, sanığın beraatine karar verilen durumlarda hükmün açıklanması geri bırakılabilir.
* CMK 232/6. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması durumunda, mahkeme hükmün gerekçesinde bu durumu açıklamak zorundadır.
* CMK 150/1. maddesi: Sanık istemi üzerine mahkemece müdafii görevlendirilmiş ise, sanık lehine vekalet ücreti hükmedilemez.
* 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi: Yargıtay kararlarının düzeltme yoluyla değiştirilebileceğini belirtir.
* 1412 sayılı CMUK 321. maddesi: Bozulacak kararların içeriğini ve bozma nedenlerini belirtir.
* 1412 sayılı CMUK 322. maddesi: Bozulan kararların yeniden düzeltilerek onanması mümkündür.

12. Ceza Dairesi 2019/8162 E. , 2021/318 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüz yerleşim içi iki yönlü banket dahil yaklaşık on dört metre genişliğindeki yolda seyir halinde iken, üç yönlü kavşağa geldiğinde, karşı istikametten gelerek önündeki tırın arkasından aniden çıkarak sağ taraftaki sokağa dönmek isteyen katılanın idaresindeki motosikletin sağ yan kısmına çarpması neticesinde katılanın ağır derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, kusuru bulunmayan sanığın beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında taksirin yokluğu nedeniyle beraatine karar verilirken, uygulama maddesi olan CMK"nın 223/2-c. maddesine yer verilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Sanığa istemi üzerine CMK"nın 150/1. maddesi uyarınca müdafii görevlendirildiği anlaşılmakla, sanık lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki "BERAATİNE" ibaresinden önce gelmek üzere "CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi, yine hükmün vekalet ücretine ilişkin 2. fıkrasının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.