MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."nin dosyada katılan sıfatı bulunmakta ise de kararları sanık sıfatıyla ve haklarında verilen mahkumiyet kararları yönünden temyiz ettikleri,
Sanık ..."a, gerekçeli karar yöntemine uygun şekilde tebliğ edilmediğinden temyiz başvurusunun öğrenme üzerine yasal süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
1) Katılan sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Katılan sanık ... müdafiinin sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında müvekkiline yönelik kasten yaralama suçundan verilen kararlara karşı temyiz talebinin incelemesinde:
Katılan sanık müdafiine tefhim edilen kararın hüküm fıkrasında, Anayasa"nın 40, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 232/6. maddeleri uyarınca kanun yoluna başvuru süresinin belirtilmesine rağmen, müvekkili hakkında verilen karara karşı yasal süresinde temyiz başvurusunda bulunduğu halde, katılan müdafiiinin tefhim edilen hükmü, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinden öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 25/03/2013 tarihinde katılan sıfatıyla temyiz etmesi karşısında, temyiz talebinin isteme uygun olarak süreden REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında ..."a karşı kasten yaralama, sanık ... hakkında ..."ye karşı kasten yaralama, sanık ... hakkında ise ..., ... ve ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Oluşa ve tüm dosya kapsamın agöre; aralarında anlaşmazlık bulunan tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, olayın başlangını gören tanığın da bulunmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde düzenlenen cezada orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (3/5) oranında indirim yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından,
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında ..."e karşı kasten yaralama, sanıklar ..., ... ve ... hakkında ... ve ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) ... ve ..."e ait 23/05/2009 tarihli adli raporlar ve 02/10/2009 tarihli hekim raporundaki bulgulara göre; hükme esas alınan raporların hüküm kurmaya yeterli olmadığı nazara alınarak, yaralanmaların niteliğinin duraksamaya yer vermeyecek şekilde tespit edilebilmesi için, katılanların tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre raporları alındıktan sonra, sanıkların hukuki durumunun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde kararlar verilmesi,
b) Kabule göre de; sanık ..."a yüklenen ..."e yönelik kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1,86/3-e,87/1-d-son maddeleri uyarınca cezasının 5 yıldan az olamayacağı bu nedenle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 196/2. maddesi gereğince istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceğinin gözetilmemesi,
c) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; aralarında anlaşmazlık bulunan tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, olayın başlangını gören tanığın da bulunmadığı anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde düzenlenen cezada orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (3/5) oranında indirim yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik cezalar tayin edilmesi,
d) Sanıklar hakkında katılan ...’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden; sanıkların yaralama eylemi neticesinde katılanın hem hayati tehlike geçirecek, hem de kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması karşısında; aynı olayda birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle TCK"nin 3. maddesinde düzenlenen cezada orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesine göre temel ceza tayin edilirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik cezalar tayin edilmesi,
e) Sanıklar hakkında katılan ...’e karşı kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi yerine TCK"nin 87. maddesi olarak yazılması,
f) Sanıklar hakkında katılan ...’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden; uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesi yerine 87/1 olarak yazılması,
g) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sanıklar aleyhine temyiz bulunmadığından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.