MAHKEMESİ :Ankara 7. Aile Mahkemesi
TARİHİ :17.07.2013
NUMARASI :Esas no:2012/1117 Karar no:2013/996

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakaların miktarları yönünden; davalı (koca) tarafından ise, velayet, kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.06.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı Ç.. D.. ve vekilleri gelmediler. Karşı taraf temyiz eden davalı E.. D.. vekili Av. R. T..geldi. Davacı Ç.. D.. vekili Av. M. A..ı adına çıkarılan davetiyenin adı geçen vekilin adres değişikliği nedeniyle tebligatın yapılmayıp iade edildiği görüldü. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapasmı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında tarafların eşit kusurlu olduğu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı kadının güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiğine dair kusurunun yeterli delillerle kanıtlanmadığı, kadının sadece eşine hakaretlerde bulunduğu kusurunun gerçekleştiği, buna karşılık davalı kocanın da mahkemenin kabulünde olduğu gibi eşine şiddet uygulayıp, hakaretlerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Tarafların, gerçekleşen kusurları dikkate alındığında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda davalı kocanın, davacı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü erekmektedir.
Hal böyle olunca, mahkemece tarafların eşit kusurlu olduğu belirtilip, bu hatalı kusur belirlemesi sonucu davacı kadının maddi ve manevi tazminat talebinin (TMK.md.174/1-2) reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.06.2014 (Salı)