Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklının genel haciz yoluyla başlattığı icra takibinde İİK. nun 68/1. maddesinde yer alan ve mücerret borç ikrarını içeren bir belgeye dayanmadığı tartışmasızdır. Ancak borçlunun icra dairesine verdiği itiraz dilekçesinde alacaklıya ait aracı vekaleten 13.000,00 TL ye sattığını,  3.000,00-TL. yi  alacaklının kardeşine ödediğini ve alacaklıya da ayrıca 10.000,00 TL lik bono verdiğini ileri sürerek borca itiraz ettiği görülmektedir. Borçlu, borç doğuran hukuki ilişkiyi kabul edip, itirazını ödeme olgusuna dayandırdığına göre itirazın kaldırılması isteminin mahkemede incelenmesi sırasında alacaklının artık İİK. nun 68/1 maddesinde belirtilen bir belgesinin mevcut olup olmadığı üzerinde durulmasına gerek ve yer yoktur. Çünkü anılan maddede yazılı belgelerle ispatlanacak olan, hukuki ilişki ve borçtur. Borçlu hukuki ilişki ve borcu kabul edip ödediğini ileri sürdüğüne göre kabul edilen bir hususun ayrıca İİK. nun 68/l. maddesinde yazılı belgelerle ispatına yer olmadığı kabul edilmelidir. (H.G.K. nun 4.12.2985 tarih ve 1984/12–527 E. 984 K.) Bu durumda borçlu tarafından kabul edilen 13.000,00-TL. borcun ödendiği İİK. nun 68/l. maddesinde yazılı nitelikte belgelerle ispatlanamadığından mahkemece bu kısma yönelik itirazın kaldırılması isteminin kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  11.05.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.