Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/11338 Esas 2015/22583 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan .... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bankaya ait işyerinde diğer davalı şirketin işçisi olarak temizlik işinde çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davacı işçi ile banka arasında akdedilmiş herhangi bir hizmet sözleşmesi bulunmadığını, davacının diğer davalı ....."nin işçisi olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..... davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı şirkete ait işyerinde 01/01/1993 ile 25/03/2005 tarihleri arasındaki dönemde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile işçi olarak çalıştığı, toplam hizmet süresinin 12 yıl 2 ay 24 gün olduğu, iş akdinin davalı .... tarafından haklı bir neden olmaksızın tek taraflı olarak feshedilmesi nedeniyle davacı işçinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, davacının davalı bankanın temizlik işlerinde çalıştığı 4857 sayılı yasanın 2/6. Maddesine göre her iki davalı arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı .... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı 1993 yılında davalı Bankaya ait işyerinde temizlik işinde çalışmaya başladığını ileri sürerek alacak talebinde bulunmuş, davalı Banka ise davacı ile arasında akdi ilişki bulunmadığını, davacının davalı kurumdan ihale yolu ile iş alan firmaların işçisi olarak çalıştığını, savunmuştur.
Mahkemece davacının 01/01/1993- 25/03/2005 tarihleri arasında 12 yıl 2 ay 24 gün davalı Banka işçisi olarak çalıştığı kabul edilmiş ise de, bu sonuca ulaşmada dosyadaki deliller ve araştırma yeterli değildir.
Dosyada mevcut hizmet döküm belgesi ve diğer SGK evraklarına göre kabul edilen hizmet süresi içinde davacı adına farklı sicil numaralı işyerlerinden çalışma bildirildiği görülmüş ise de bu işverenlerin kim olduğu, davalı Banka ile bağlantısı bulunup bulunmadığı araştırılmamıştır.
Mahkemece iddia edilen çalışma süresi içinde davacı adına çalışma bildirilen tüm işverenlere ait SGK tescil bilgileri, ünvanlar, faaliyet adresleri, Yasa kapsamına alınma ve varsa çıkarılma tarihlerine ilişkin bilgiler ilgili Sosyal Güvenlik Kurumundan; bu işyerlerinin davalı Banka ile bağlantısına dair belgeler ise (varsa hizmet alım sözleşmeleri) davalı Bankadan temin edilip çıkan sonuca göre davalı Bankanın sorumlu olduğu süre belirlenmelidir.
Hizmet süresine yönelik eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.