Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/474 Esas 2022/4813 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 151/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2015 tarihli ve 2014/764 esas, 2015/451 sayılı kararının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 07/01/2020 tarihli ve 2019/9324 esas, 2020/139 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanığın, 5237 sayılı Kanun'un 142/2-h, 143, 151/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 6 yıl 3 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Kayseri 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2020 tarihli ve 2020/58 esas, 2020/147 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 28/10/2021 gün ve 21421/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/12/2021 gün ve 2021/133762 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193/2. maddesinde yer alan, "Sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir." şeklindeki ve anılan Kanun'un 195/1. maddesindeki "Suç, yalnız veya birlikte adlî para cezasını veya müsadereyi gerektirmekte ise; sanık gelmese bile duruşma yapılabilir. Bu gibi hâllerde sanığa gönderilecek davetiyede gelmese de duruşmanın yapılacağı yazılır." şeklindeki düzenlemelerde belirtilen istisnai durumlar dışında sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü kurulmasının mümkün olmadığı nazara alındığında, Mahkemesince kovuşturma aşamasında sanığın savunmasına başvurulmadığı ve söz konusu düzenlemelerde yer alan durumlara ilişkin bir değerlendirme yapılmadığı gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen 29/09/2015 tarihli ve 2014/764 E.- 2015/451 K. sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 07.01.2020 tarihli ve 2019/9324 E. - 2020/139 K. sayılı ilamı ile suçların bozulmasına karar verildiği ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararıyla 13. Ceza Dairesinin kapatılarak dosyalarının Yüksek 6. Ceza Dairesine devredilmesi nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna gelen kararı inceleme görevi 6. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yüksek 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.