Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozmak - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11648 Esas 2014/6110 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11648
Karar No: 2014/6110
Karar Tarihi: 25.02.2014

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozmak - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11648 Esas 2014/6110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk tarafından işlenen hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, zorunlu müdafiinin ücretinin suça sürüklenen çocuktan alınması kararı Anayasa ve insan hakları sözleşmelerine aykırı olduğu için bozulmuştur. Hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili bölüm de düzeltilerek, suça sürüklenen çocuktan yargılama giderlerinin tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nin 116/1 ve 116/2 maddeleri, 52/2 ve 52/4 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasasının 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2013/11648 E. , 2014/6110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekinin işyeri dokunulmazlığı ihlal edildiğinden 5237 sayılı TCK"nın 116/2 yerine 116/1 maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmiş olması sonuca etkili görülmediğinden; işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde adli para cezasının bir gün karşılığı takdir edilirken TCK"nın 52/2 maddesinin, yine taksitlendirme yapılırken TCK"nın 52/4 maddesinin gösterilmemiş olması mahallinde düzeltilmesi olanaklı eksiklik kabul edildiğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafiinin ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili suça sürüklenen çocuk ..."e ilişkin bölümü çıkarılarak yerine “tebligat gideri 5 TL"den ibaret yargılama giderinin suça sürüklenen çocuk ..."ten tahsiline,” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.