MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın katılan şirkete ait hesaptan internet yoluyla başka bir hesaba para transfer etmesi şeklinde gerçekleştirdiği eylemde suça yönelik kastın; var olan veriyi başka bir yere göndermekten ziyade, bu verinin temsil ettiği parayı alarak mal edinmeye yönelik olması nedeniyle sanığın fiilinin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e maddesindeki nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi;
2-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-İddianamede 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasının istenmemiş bulunması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında tekerrür hükmünün uygulanması,
4- En ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrür uygulamasına esas alınması gerekirken, birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle infazda karışıklığa neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının gözetilmesine, 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.