677 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/5369 Esas 2016/4370 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5369
Karar No: 2016/4370
Karar Tarihi: 07.03.2016

677 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/5369 Esas 2016/4370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 677 Sayılı Kanuna aykırılık suçunu işlemiş ve mahkum olmuştur. Dosya incelendikten sonra, hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmemiştir ve adli para cezası alt sınırının 450 TL olduğuna dikkat edilmemesi nedeniyle bozma yapılmamıştır. Mahkeme, vicdani kanıtların doğru şekilde incelendiğini ve suçun işlendiği kanıldığını belirtmiştir. Ancak mahkumiyet sonucu sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmiştir ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca hüküm verilmiştir. Bu madde bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunlu hale gelmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR ve TCK'nın 53. maddesi uygulanacak bölümü çıkartılarak yeniden yazılması istenmiştir. Karar tarihlerindeki kanun maddeleri aşağıdaki gibidir:
- 677 Sayılı Kanun
- 5252 Sayılı Kanun'un 5/2. maddesi
- 5237 Sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nın 322. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/5369 E. , 2016/4370 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 677 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5252 sayılı Kanun’un 5/2. maddesi uyarınca adli para cezasının alt sınırının 450,00 TL olduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.