Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/470 Esas 2022/4815 Karar Sayılı İlamı

Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık ...'ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 165/1, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Adana 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/03/2015 tarihli ve 2014/804 esas, 2015/344 sayılı kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 11/09/2019 tarihli ve 2019/2780 esas, 2019/13189 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçundan 5237 Kanun’un 142/2-h, 145 ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/01/2020 tarihli ve 2019/622 esas, 2020/63 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/11/2021 gün ve 11568-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2021 gün ve 2021/133789 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, Adana 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/03/2015 tarihli ve 2014/804 esas, 2015/344 sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine bozulduğunun anlaşılması karşısında; 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 326/son maddesi gereğince 3.000,00 Türk lirası ve 80,00 Türk lirası adlî para cezalarının sanık bakımından kazanılmış hak olduğu gözetilmeden, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmolunmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/1144 esas, 2018/2083 sayılı ilâmı ile hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; adli sicil kaydının incelenmesinde böyle bir sabıkasının olmadığı ve tekerrüre esas alınabilecek surette başkaca bir mahkûmiyet kaydının bulunmaması nedeniyle TCK 58. maddesinin uygulanamayacak olması hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.