Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 241, 43/1-2 62, 52/2-4. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... müdafiin temyiz itirazlarının müvekkili hakkında verilen mahkumiyet hükmüne, katılan Hazine vekilinin diğer sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1- Sanıklar ..., ..., ... hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, sanıkların ilk sorgu tarihlerinin 05/11/2010 olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 05/11/2010 tarihli sorgu ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Bozmaya uyarak gereğini yerine getiren, sanık ..."in leh ve aleyhlerindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediğinden kurulan mahkumiyet hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.