Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve yıkım davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı R.A.tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, tetkik hakimi .raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp, düşünüldü;
Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kat mülkiyeti kanunu hükümlerine dayalı olarak açıldığı, kat malikinin ortak yere elatmanın önlenmesini talep etmekte hukuki yararı bulunduğu ve Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu benimsenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ne var ki, dava dilekçesi içeriğinden, davacının kat mülkiyeti kurulu 217 parsel sayılı taşınmazda bir kısım bağımsız bölümlerin kayden maliki olduğu, diğer bağımsız bölümlerin ise dava dışı kişiler adına kayıtlı bulunduğu, davalıların komşu 305 parsel sayılı taşınmazdan taşkın duvar yapmak suretiyle fiilen müdahale ettikleri, duvarın imar mevzuatına ve komşuluk hukukuna aykırı olduğunu ileri sürerek, eldeki davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, yukarıda açıklanan haliyle davacı isteğinin 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun hükümlerinden kaynaklandığı, davanın açıldığı tarih gözetildiğinde ve mahkemece keşfen belirlenen elatılan taşınmaz ve duvar bedeli toplamından oluşan dava değerine göre Asliye Hukuk Mahkemesinin görevinde bulunduğu açıktır.
Hal böyle olunca; mahkemece, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile işin esası hakkında yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir.
Davalı Recai’nin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 23.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.