Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22929 Esas 2022/4748 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 17/05/2021 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 02/06/2021 tarihli, 2012/1069 E., 2013/1084 K. sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Karar tarihinde Silivri 6. No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa yokluğunda verilen kararın yasa yolu bildiriminde, CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle sanığın yanıltıldığı ve cezaevinde yapılan tebliğ esnasında, sanığa tebliğ edilen karar içeriği “okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 03/04/2014 günlü tebligat belgesi içeriğine göre, tebliğ işleminin CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığının anlaşılması karşısında, hükmün tebliği işlemi geçersiz olduğundan, sanığın 17/05/2021 tarihli eski hale getirme isteminin yerinde ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte 23/06/2012 günü gündüz saat 19.10 sıralarında müştekinin depo olarak kullandığı yerin penceresine zarar vererek girip, depodan 75 kg ağırlığında 750 metre uzunluğundaki kabloyu çalıp kaçmak isterken yakalanması biçimindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/2, 119/1-c, 151/1. maddelerinde düzenlenen hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, 20/12/2013 olan karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 16/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.