Tebliğname No : KD - 2015/319745
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2013
NUMARASI : 2012/999976 (E) ve 2013/226 (K)

Dairemizin 04.05.2015 tarih ve 2014/41511 esas - 2015/15665 sayılı düzeltilerek onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 03.11.2015 tarih, 2015/319745 sayılı itiraznamesi ile; "Müşteki S.. U.."da kemik kırığına neden olan yaralanmanın sanığın arabasından inip üzerine atlayıp vurmaya başladığı sırada yüzünde oluştuğu, araba ile çarpması sonucu oluşmadığı anlaşılmaktadır.Bu itibarla, aracını silah sayılacak biçimde kullanarak yaralama suçunu işlediği kabul edilerek sanık hakkında tayin olunan temel cezanın TCK 86/3-e maddesi uyarınca artırılmasına karar verilmesi isabetli değildir." gerekçesi ile Dairemizin 04.05.2015 tarih ve 2014/41511 esas - 2015/15665 karar, sayılı düzeltilerek onama kararının kaldırılarak hükmün bozulmasına karar verilmesi talebiyle, 05.07.2012 tarih ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesine eklenen 2 ve 3. bentler ile aynı Kanunun 101. maddesi gereğince, dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 04.05.2015 tarih ve 2014/41511 esas - 2015/15665 karar, sayılı düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA,
3) Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Müşteki S.. U.. sanık İ.. Ç.."ın gerçekleştirdiği kasten yaralama eyleminin ilk merhalesinde silahtan sayılan otomobil ile kendisine çarptığını iddia etmiş ise de, müştekinin yaralanması nedeniyle aldırılan doktor raporunda otomobilin çarptığı iddia edilen sağ bacak bölgesinde herhangi bir iz yada yaralanma olduğunun bildirilmediği ve müştekinin bu iddiasının tanık beyanlarıyla desteklenmemesi karşısında, sanığın müştekiye yönelik kasten yaralama eylemi sırasında silahtan sayılan otomobil veya başkaca bir alet kullandığının sabit olmamasına göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca artırılamayacağının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
a) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1-3-e maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 87/3 maddesi uyarınca 4/12 oranında artırılması sonucunda cezanın 1 yıl 12 ay hapis yerine 11 ay 20 gün hapis olarak eksik belirlenmesi,
b) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.