Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/18263 Esas 2015/36651 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18263
Karar No: 2015/36651

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/18263 Esas 2015/36651 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. Hükümde, sanığın haksız tahrik altında eylem gerçekleştirdiği ve 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi gereği hüküm verilmesi gerektiği ancak bu hususun gözetilmediği belirtilmiş. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiş ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2015/18263 E. , 2015/36651 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2014/36556
MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/01/2014
NUMARASI : 2013/435 (E) ve 2014/12 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanığın mağdurdan alacağı olduğunu, olay tarihinde karşılaştıklarında mağdurdan alacağını istediğini, borcunu ifa etmeyen mağdurun sanığa karşı "para falan vermiyorum" dediğinin sanık tarafından iddia edilmesi ve bu iddiaya karşı mağdurun herhangi bir itirazının bulunmadığının anlaşılması karşısında, eylemini haksız tahrik altında gerçekleştiren sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.