MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucu verilen 02.04.1998 tarihli hükmün temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07.10.1009 tarih 1999/5524 E. 1999/5529 K. sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmesi ile hüküm kesinleştirilerek infaza aşamasına geçildiği ve sanık tarafından şartlı tahliyenin ihlal edildiğinden bahisle gönderilen İstanbul (Anadolu) Cumhuriyet Başsavcılığı Asliye Ceza İlamat ve İnfaz Bürosunun 12.05.2015 tarihli yazısı ile ilgili hükme ilişkin 5237 sayılı Yeni Türk Ceza Kanunu"na göre uyarlama yargılaması talep edilmekle yapılan yargılama sonucu verildiği anlaşılmakla; 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu çerçevesinde yapılan uyarlama yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz denetimine tabi olduğu gözetilerek, tebliğnamedeki iade düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; sanığın müştekinin kilitleyerek park ettiği aracını düz kontak yapmak suretiyle çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması her iki bendde öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.