Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14692 Esas 2020/19617 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14692
Karar No: 2020/19617
Karar Tarihi: 21.12.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14692 Esas 2020/19617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen başka bir dosyada müşteki sanık hakkında şikayetçi olmuş ancak daha sonra şikayetçi olmaktan vazgeçmiştir. Bu durumda, müştekinin şikayetinden vazgeçmesinin diğer sanık için de geçerli olacağı gerekçesiyle TCK'nin 86/2 maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının ertelenmesi gerekmektedir. Ayrıca, sanığın denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken, mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Kanun maddeleri, TCK'nin 73/5 ve 86/2, CMK'nin 223/8, 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230, Anayasa'nın 141/3, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve CMUK’un 321. maddeleridir.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14692 E. , 2020/19617 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanık hakkında dosyaya konu suçtan dolayı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/87 Esas sayılı dosyasında, müşteki ...’ın 05.05.2009 tarihli duruşmadaki ifadesinde; sanık ... hakkında şikayetçi olup, davaya katılmak istemediğini ve sanık ...’ın suçu iştirak halinde işlediği ve hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilen sanık ...’den şikayetçi olmadığını beyan ettiğinin görüldüğü, müştekinin sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçmesinin, 5237 sayılı TCK"nin 73/5. maddesi uyarınca iştirak halinde suç işlediği anlaşılan diğer sanık ...’a da sirayet edeceği, bu haliyle sanık ...’dan şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu da sorularak sonucuna göre, müşteki ...’ya yönelik soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca kasten basit yaralama suçundan TCK"nin 73/4-5 ve CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekip gerekmediği değerlendirilmeden, yazılı şekilde sanık ...’ın mahkumiyetine dair karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Hadjianastassiou/Yunanistan, 16.12.1992; Van de Hurk/Hollanda, 19.04.1994; Hiro Balani/İspanya 09.12.1994; Ruiz Torija/İspanya, 09.12.1994) kararlarında, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas, 2015/145 Karar sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddelerine aykırı karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.