3. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13136 Karar No: 2015/36641
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/13136 Esas 2015/36641 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İskenderun 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükümler temyiz edilerek incelendi. Mahkeme, sanıklar H.K. ve H.K.'nın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları hakkında itiraz merciince \"ortadan kaldırma\" kararı verildiği için bu kısım incelenmedi. Ancak diğer sanıklar Abdulkadir ve M.K.'nın kasten yaralama eylemini diğer sanıklar ile birlikte iştirak iradesi ile gerçekleştirdikleri için 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiği, taraflar arasındaki kavgada ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediğinden haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği, sanık A.K.'nın 65 yaşından büyük ve hapis cezası cinsinden kaydı bulunmadığı için 5237 sayılı TCK'nin 50/3 maddesinin uygulanması gerektiği, sanık M.K.'nın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, belirtilen haklar kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar kullanılamayacağına karar verilmediği için hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna vardı. Bu nedenle hükü
3. Ceza Dairesi 2015/13136 E. , 2015/36641 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 3 - 2013/343012 MAHKEMESİ : İskenderun 5. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 03/05/2013 NUMARASI : 2010/27 (E) ve 2013/115 (K)
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanıklar H.. K.. ve H.. K.. hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları hakkında itiraz merciince 17.09.2013 tarihinde "ortadan kaldırma" kararı verilmiş olduğundan temyiz inceleme kapsamına dahil edilmemiştir. 1) Müşteki Münif ve mağdur Nazire hakkında düzenlenen doktor raporları, müşteki ve mağdurlar ile diğer mağdurların aşamalarda değişmeyen beyanları ile eyleme iştirak eden ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık H.. K.."ın 07.10.2009 tarihli soruşturma beyanında sopa kullandığını beyan etmesine, yine eyleme iştirak eden ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık H.. K.."ın 07.10.2009 tarihli soruşturma beyanında "eşim ve çocuklarımda kendini korumak için yerden taş ve sopa alıp karşılık verdik" şeklinde beyanda bulunmuş olmasına göre kasten yaralama eylemini diğer sanıklar ile birlikte iştirak iradesi ile gerçekleştiren sanıklar Abdulkadir ve M.. K.. hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Taraflar arasında ağaç kesme meselesi nedeniyle çıkan karşılıklı kavgada ilk haksız hareketin kimden geldiğinin kesin olarak tespit edilememesi ve sanıklardan M.. K.."ın da olay nedeniyle yaralandığının anlaşılmasına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı da dikkate alınarak, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi, 3)Suçu işlediği tarihte 65 yaşından büyük olan ve adli sicil kaydında hapis cezası cinsinden kaydı bulunmayan sanık A.. K.. hakkında, 5237 sayılı TCK”nin 50/3 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 4) Sanık M.. K.. yönünden, sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca aynı yasanın 326/son maddesi gözetilmek suretiyle BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.