Hakaret - tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/1118 Esas 2014/16174 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesinden vazgeçilmesine

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Temyiz edilebilirlik şartları yönünden yapılan incelemede,
a)Katılan sanık ... vekilinin süre tutum dilekçesinin sanık sıfatıyla verilmesi, gerekçeli temyiz dilekçesinde ise, katılan sanık sıfatıyla temyizde bulunduğunun anlaşılması karşısında, ... vekilinin katılan sıfatıyla temyizinin süresi içinde olmadığı,
b)Katılan sanık ..."in yaralama ve tehdit eylemlerinden dolayı kurulan hükümler ile sanık ... hakkında tehdit eyleminden dolayı kurulan hükme ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca katılan sanık ... müdafii ve katılan sanık ..."in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
2-Sanık ... ve katılan sanık ... hakkında hakaret eylemlerinden kurulan ceza vermekten vazgeçilmesine dair kararlara yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanıklara ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerekirken “ ceza vermekten vazgeçilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ve katılan sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “ceza vermekten vazgeçilmesine,” ibaresi hükümlerden çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/4.maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.