Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3873 Esas 2019/417 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3873
Karar No: 2019/417
Karar Tarihi: 10.01.2019

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3873 Esas 2019/417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkum oldu. Daha önce verilen açıklanması geri bırakılan hükmün kaldırılması sonucu mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek ceza tayini gerektiği belirtildi. Ayrıca, suçun temadi özelliği de dikkate alınarak uygulama yapılması gerektiği vurgulandı. Somut olayda ise sanığın aynı karar altında bitişik mera parsellerinin suça konu kısımlarını ekmesi eyleminde, tek suçun oluştuğu ve TCK.nun 43. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı da gözetilmeden fazla ceza tayini yapıldığı belirtildi. Kararın Yargıtay tarafından bozulması gerektiği hükmedildi. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK.nun 154/1. maddesi ve fıkrası, TCK.nun 43. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2018/3873 E. , 2019/417 K.

"İçtihat Metni"

Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanık ... hakkında 24.05.2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanması sonucu verilen kararın Dairemizce bozulması üzerine 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; ŞEREFLİKOÇHİSAR Asliye Ceza Mahkemesinin 18.10.2016 gün ve 2016/566 esas, 2016/781 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak;
Sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzünün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği, farklı zamanlarda farklı parsellere veya aynı parselin değişik bölümlerine tecavüzde bulunulması halinde, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, aksi halde yani yeni bir suç işleme kararı altında işlendiğinin tespiti halinde ise iki ayrı suçun oluşacağı, ayrıca sanığa atılı suçun temadi özelliği de dikkate alınarak uygulama yapılması gerektiğinden, somut olayda ise sanığın aynı karar altında bitişik mera parsellerinin suça konu kısımlarını ekmesi eyleminde, tek suçun oluştuğu ve TCK.nun 43. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı da gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.