Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24067 Esas 2022/4731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ... vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin sanıklar hakkındaki kamu malına zarar verme ve direnme suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Katılan ... vekilinin sanıklar hakkındaki görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan açılan davada, suçtan doğrudan zarar görmeyen katılan ... vekilinin davaya katılma hakkı bulunmadığından, hükümleri temyize hak ve yetkisi bulunmayan katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-O yer Cumhuriyet savcısının sanıklar hakkında kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme, katılan ... vekilinin sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçlarından verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık ...’nin kendisi hakkında hakaret ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm ile ilgili olarak;
1) Aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herkese açık olan yerlerde işlenmesi gerektiğinden, örneğin hastane önü, hastane koridorunda aleniyet unsurunun varlığından söz edilebilecekken, hasta muayene odasında aleniyet unsuru gerçekleşmeyeceğinden, sanıkların hastane acil servisinde işledikleri anlaşılan hakaret suçunun nerede gerçekleştiği araştırılarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında hakaret suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi sırasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi,
b-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde kullanmak suçundan kurulan hüküm ile ilgili olarak;
Sanık hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanık bu suçu daha önce işlediği suçtan verilen tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi ve aynı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilmesinde;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen "Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz." hükmü uyarınca ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.